Evet komşular genel olarak birbirlerini tanımıyorlar. Sebebini hiç düşündünüz mü? Halbuki bunda bir kasıt yok. Komşularımızda genelde kötü insanlar değil. Buna rağmen ne onlar bizi tanır nede biz onları. Ancak kapıda veya asansörde rastlarsak bir hal hatır soruyoruz o kadar. Acaba ne oldu da biz komşular bu hale geldik?
Evet şimdi olaya başka bir açıdan bakalım.Şöyle bir hayal edelim. Sabah ezanları okunuyor. Apartmanın bütün erkekleri hatta yedi yaşından büyük çocukları gürül gürül kalkmışlar, sabah namazı için camiye gidiyorlar. Komşu ev ve apartmanlar da öyle. Her gün her namazda bu böyle. Şimdi söyleyin böyle bir toplumda komşunun komşuyu tanımaması diye bir şey olur mu? Komşulardan birisi camiye gelmese hemen eksikliği belli olur, araştırılır, sorulur, bir derdi varsa giderilir, hastaysa ziyaret edilir vs.
İşte bu zamanda camiyi, cemaati, namazı terk ettik. Ve böylece birbirimizden koptuk, komşu komşuyu tanımaz hale geldi. Komşumuz aç mıdır, tok mudur, hasta mıdır, bir derdi mi vardır haberimiz bile olmuyor. Bu konuda sen ne kadar gayret edersen et, olmuyor. Çünkü bu toplum islamî hayattan bilerek ve büyük emek sarf edilerek uzaklaştırıldı ve Avrupa-i bir hayat tarzı benimsetildi. Netice ortada. Avrupa-i hayat tarzı komşu komşuyu tanımamayı da beraberinde getirdi. Böyle devam ederse bugün Avrupa’da olan fakat bizim toplumumuzda olmayan nice şeyler kapımızı çalacaktır. İslamî hayattan ne kadar uzaklaşırsak o kadar kötülükler toplumumuzda yayılacaktır.
Ne dersiniz? Yanlış yolda olduğumuzu ne zaman anlayacağız? İslamî hayat tarzından uzaklaşmak bizi dünyada perişan ettiği gibi ahirette de perişan olmamıza sebep olacaktır. Gerçek bu iken insanları islamî hayattan uzaklaştırmaya çalışmaktan ne bekleniyor acaba ?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder