Sevelim, sevilelim

İnsanın en güzel, en tatlı, en şirin duygularından biride sevmek duygusudur. Cenab-ı Hak insanın kalbine nihayetsiz bir sevme kabiliyeti koymuştur. İnsan bu duygusu ile önce kendisini sonra ailesini, çoluk çocuğunu, evini arabasını, komşularını, oturduğu şehri, yaşadığı ülkeyi, dünyayı ve her şeyi sever. Ne kadar çok şeyi severse sevsin sevme duygusu azalmaz. Çünkü nihayeti yoktur.

Allah cc abes iş yapmaz. Öyleyse bu duyguyu insana boşuna vermemiştir. Ayrıca önüne gelen şeyi sevsin diye de vermemiştir. Demek insanın her hareketinde ölçü ve istikamet olması gerektiği gibi sevmesi de istikametli olmalıdır.

Şimdi biz ekseriya neyi severiz. Her şeyin güzelini severiz. Hâlbuki kainattaki ve dünyadaki bütün güzellikler Cenab-ı Hak’kın güzelliğinin sadece bir gölgesidir. Biz bize iyilik yapanı severiz. Halbuki bizi yaratıp akıl almayacak nimetler vererek bize en büyük iyiliği yapan Cenab-ı Hak’tır. Ve hakeza bu böyle devam eder gider. Evet Cenab-ı Hak bizim kalbimize nihayetsiz sevme kabiliyetini kendisini sevmemiz için koymuştur. Bu yüzden kendisini sevmemiz için verdiği bu duyguyu başkasına kullanmaya kalkarsan tokadı çabuk yersin. O sevdiğin şey başına bela olmaya başlar. Öyleyse sen önce onu sevdikten sonra her şeyi onun eseri, onun nimeti, onun mahlûku diye sevebilirsin. Bu zarar vermez.

Fakat doğrudan doğruya bir şeyi sevmek yasaktır. Sahibini yakar. Akşama kadar dinlediğiniz şarkılardaki ağlamalar hep bu yanlış sevmenin neticesidir. Bir şeyi doğrudan doğruya sevenler ekseriyetle o şey ile sıkıntıya uğratılırlar. Bu yanlış sevdiğin evladın olabilir, evin olabilir, tarlan olabilir ve hakeza her şey olabilir. Eğer bunları Allah’ın birer nimeti veya eseri olarak değil de doğrudan doğruya seversen onların eliyle sıkıntıya uğrarsın ve hayatın hep elemli geçer.

Bu gün insanların büyük çoğunluğu istikametsiz sevmesinden dolayı elem çekmektedir.Şarkıların sözlerine dikkat edersen anlarsın.Allah cc bizlere her işimizde olduğu gibi sevmemizde de istikametli olmayı nasip etsin.

Selahattin ALTINTAŞ