Bir müslümanın belki de ömründe bir iki defa başına geliyor olsa da, dinimizde mirasın nasıl paylaşılacağına dair az çok bilgi sahibi olması gerekir. Bugün halkımızın büyük çoğunluğu Müslüman olduğu halde tahmin ediyorum yüz kişi de bir kişi bile mirasın dinimize göre nasıl paylaşılacağını, kime ne kadar mirastan pay düşeceğini bilmez. Hatta, belki de kimlerin mirasçı olacağını dahi bilemez. Elbette bunda, artık mirasın Rabbimizin emrettiği tarzda değil de, insanların kafasından çıkan kanunlara göre paylaşılmasının büyük etkisi vardır. Yine de, samimi dindarların Rabbimizin emrettiği şekilde mirası paylaştıklarına inanmak istiyorum.
Bu yazımızda, kısaca ve ana hatları ile mirasın nasıl paylaşılacağı ve mirastan kime ne kadar pay verileceği hususunu yazacağız. İlk bilinecek şey, dinimize göre aile içindeki her bir ferdin malının ayrı olduğudur. Şimdi aile içinde ‘senin malın benim malım olmaz veya senin benim neymiş’ deniyor. Bu sözün islamda yeri yoktur. Dinimize göre kadının malı ayrı, kocanın malı ayrıdır. Hatta çocukların malları da kendilerine aittir. Eğer öyle olmazsa ölen kişinin malı nasıl paylaşılacak. Demek herkesin malı ayrı olacak ki o kişi öldüğü zaman o kişinin malı bölüşülsün.
Ölen kişinin malından önce cenaze masrafları karşılanır, sonra borçları ödenir, varsa vasiyeti yerine getirilir. Bundan sonra arta kalan maldan önce birinci derecedeki yakınları paylarını alırlar. Bunlar ölenin annesi, babası; karı ise kocası, koca ise karısı ve çocuklarıdır.
Kocası ölen kadın: eğer ölen kocasının çocukları var ise mirasın 1/8’ini, mirasçı olacak çocuk yok ise mirasın 1/4’ünü alır.
Koca: ölen karısının çocukları var ise mirasın1/4’ ünü, mirasçı çocuk yok ise mirasın yarısını alır.
Ölen kişinin anne ve babasından her biri, eğer ölenin çocukları var ise 1/6 hisse, ölenin çocukları yok ise 1/3 hisse alırlar.
Bu yazıyı okurken bazıları homurdanmasın, zira bu taksim bu yazıyı yazan Selahattin Altıntaş’ın taksimi değil, alemlerin Rabbi olan Allah’ın taksimidir.
Ölenin çocukları ise, kız ve erkek kardeşlerden oluşuyorsa yukarıda bahsettiğimiz hissedarlar hisselerini aldıktan sonra kalan malı erkekler iki hisse, kızlar bir hisse almak suretiyle mirası paylaşırlar.
Ölenin sadece bir kız çocuğu var ise, bu kız malın yarısını alır. Ölen kişinin erkek çocuğu yok, iki veya daha fazla kız çocuğu var ise bu kızlar mirasın 2/3’ünü eşit olarak paylaşırlar. Nisa suresi 176. ayetinede Rabbimiz şöyle buyuruyor:
Eğer mirasçılar erkek ve kadın kardeşler ise erkeğe iki dişinin hissesi kadar vardır. Doğru yoldan saparsınız diye Allah size açıklıyor.
Mirasın nasıl paylaşılacağı ayetler ile sabittir. Bunun için ‘Kitabım Kur’an’ diyen bir Müslüman hiç itirazsız mirası Allah’ın kitapta emrettiği ve Resulünün tatbik ettiği gibi paylaşır. Allah’ın kendisi için takdir ettiği hisseyi de hiç itirazsız, hatta kalbinde bir sıkıntı duymadan kabul eder.
‘Yakinen bilen bir millet için Allah’tan daha iyi hüküm veren kim vardır?’ Maide Suresi 50.
Hem müslümanım diyeceksin, hem aklın çalışacak; sonrada Allah’ın taksimini beğenmeyeceksin, mirası da Avrupa kâfirlerinin dediği gibi paylaşacaksın, bu olur mu?
Müslümanım demek: Ben bu kâinatı yaratan ve idare eden Allah’ın varlığına ve bir olduğuna inandım, beni yaratan, yaşatan ve rızkımı veren O’dur. Ben hareketlerimi gönderdiği kitaba ve son elçisi Hz.Muhammed s.a.v’in yaptıklarına göre yaparım. Zaten Müslüman demek teslim olan demektir. Dinim ne diyorsa ben de onu derim, dinim nasıl yap deniyorsa ben de öyle yaparım. Bunun tartışması da olmaz. Hem müslümanım deyip hem de dinimizde belirtilen hükümlere karşı olmak akıllı bir müslümanın yapacağı iş değildir.
Ölenin çocuğu olmazsa, anne babası olmazsa veya çocuğu ölmüş olup torunları olursa vs bu gibi durumlarda mirasın nasıl paylaşılacağı geniş olarak fıkıh kitaplarında mevcuttur. Kitaptan bu meseleleri çıkarmak ta zordur. En kolay yol bu işi bilen birisine müracaat etmektir.
Miras paylaşılırken çok dikkatli olmalıdır. Ekser akrabalık ilişkileri bu mesele yüzünden bozulmakta ve kardeşler neredeyse artık ömür boyu birbirlerinin yüzlerine bakmamakta, akrabalık ilişkileri kopmaktadır. Bu durumda yapılacak iş: Her bir mirasçı Allah’ın dinimizde kendisi için taktir ettiği hisseye razı olacak; diğer mirasçıların kendisinin en yakın akrabaları olduğunu düşünerek onları kandırmaya çalışmayacak. Bu miras paylaşma işi bu işi bilen, aklı başında hepsinin saygı duyduğu bir büyük öncülüğünde yapılırsa hemen hemen hiç problem çıkmaz. Zaten bizim toplumuz sayıp sevdiği, sözü dinlenir büyüklerini kaybettiğinden beri problemlerini halledememektedir. Eskiden bu büyükler meseleleri öyle hallederlerdi ki mahkemelere iş kalmazdı. Maalesef onlarla beraber pek çok değerimizi kaybettik veya kaybettirdiler ve halâ da kaybetmeye devam ediyoruz.
Kişi hayatta iken malında dinimizin müsaade ettiği şekilde tasarruf edebilir. Ancak, hayatta iken malın tamamını çocukları arasında taksim etmek büyük hatadır ve böyle yapanların nasıl sıkıntılar çektikleri herkesin bildiği bir gerçektir. Bir de, bazı çocuklarını daha fazla sevip, onları kayırmak maksadı ile hayatta iken onlara fazladan mallar vermek evlatlar arasına öyle bir fitne sokmaktır ki kesin olarak kaçınmak gerekir.
EY DOST
Ey Dost! Tebşir eyle beni Sen’inle
Şeytan imanımı çalmasın benim.
Velayetten bir nasip lutfeyle bana
Gönlüm ağyar ile dolmasın benim.
Ey Dost! Sen uyandır beni Sen’inle
Kalbime hiç gaflet gelmesin benim.
Şanından bir ihsan ikram et bana
İlelebet kalbim ölmesin benim.
Ey Dost! Taltif eyle beni Sen’inle
Kulluğumda kusur kalmasın benim.
Muhabbet marifet bahşeyle bana.
Kurtuluş ümidim solmasın benim.
Ey Dost! Diriltiver beni Sen’inle
Arifler ardımdan gülmesin benim.
Aşk ile dönmeyi nasip et bana
Esrarımı kimse bilmesin benim.
Ey Dost! Aynileştir beni Sen’inle
Gönlüm nurdan gayri almasın benim.
Sana kul olmayı ilham et bana
Ömrüm ölümle son bulmasın benim.
Ey Dost! Fanileştir beni Sen’inle
Sevdalar kalbimi salmasın benim.
Aşkla müşerref et Sen’i ver bana
Sana vuslatım geç olmasın benim.
Osman ALTAŞ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder